در این مطلب قصد داریم در رابطه با یکی از جدیدترین و درعینحال محبوبترین سیستمهای گرمایشی یعنی سیستم گرمایش از کف صحبت کنیم.
اگرچه سیستم گرمایش از کف سابقه زیادی در کشور ما ندارد، اما در همین مدت کوتاه بسیار محبوب و پرطرفدار شده است.
در این مقاله از ونداد تجهیز میخواهیم با این سیستم پرطرفدار بیشتر آشنا شویم و طرز کار، مزایا، و معایب آن را بررسی نماییم. با ما همراه باشید.
گرمایش از کف، یکی از مدرنترین و نوینترین روشهای گرمایشی است که در دنیا رواج یافته و امروزه به خیلی از سیستمهای گرمایشی پرطرفدار نظیر رادیاتور و فن کویل ترجیح داده میشود. این سیستم عنوان طبیعیترین، راحتترین، و سالمترین روش گرمایش ساختمانی را به خود اختصاص داده است. گرمایش از کف هم برای ساختمانهای مسکونی، و هم برای کارخانهها و سولههای صنعتی به صورت بهینه و کارآمد مورد استفاده قرار میگیرد.
طرز کار سیستم گرمایش از کف اینگونه است که یک پمپ سیرکولاتور، آب گرم را درون لولههایی که کف خانه تعبیه شدهاند به گردش در میآورد. سپس آب گرم جاری در این لولهها، حرارت را به کف خانه منتقل میکند.
بهمحض تشخیص تفاوت دما، ترموستات سیستم به کار میافتد و سیستم را روشن میکند. با روشن شدن سیستم، آب توسط منبع حرارتی گرم شده و به دمای مورد انتظار میرسد. سپس این آب گرم در محفظهای به نام محفظه اختلاط با آبی که حرارت خود را به فضای داخلی داده، ترکیب میشود و به دمای مورد نیاز میرسد. در اين سيستم گرمايشی، معمولاً دمای آب گرم موجود در لولههای كف خواب بين ۳۰ تا ۶۰ درجه سانتی گراد است. در ساير سیستم های موجود، دمای آب بين ۵۴ تا ۷۱ درجه سانتی گراد است. با مقایسه این سیستم با دیگر سیستم ها، میتوان ملاحظه کرد که ۲۰ تا ۴۰ درصد در مصرف انرژی صرفه جوئی میشود. در سیستم های گرمایشی مرسوم (مانند رادياتور و بخاری) هوای گرم در اثر كاهش چگالی سبك شده و به سمت سقف میرود و اولين جائی كه گرم میشود سقف است.
سیستم گرمایش از کف، که به آن گرمایش کفی نیز میگویند، از بسیاری جهات بینقصترین سیستم گرمایشی است. برای اثبات این ادعا، مزایای سیستم گرمایش از کف را در ادامه بررسی خواهیم کرد:
این سیستم با ایجاد گرمای مطبوع از کف به سمت سقف، و گرم نگهداشتن پاها و خنک بودن سر، بهسلامت افراد کمک میکند و شرایط را برای آسایش آنها محیا میسازد.
سیستم گرمایش از کف، بسیار بهینه و کممصرف است و از اغلب سیستمهای گرمایشی دیگر کممصرفتر است. این سیستم گرمایشی محبوب، به دلیل داشتن سطح تابشی بزرگ، دمای پایین آبی که در سیستم به گردش در میآید، و تبادل دمای اندکی که با کف و دیوارهای سرد دارد، در مقایسه با سیستمهای گرمایشی متداول نظیر شوفاژ و فن کویل، میتواند بین ۲۵ تا ۳۰ درصد در مصرف انرژی صرفهجویی کند.
از رایجترین معضلات استفاده از شوفاژ، سیاه شدن لوازم منزل، پردهها، و دیوارهای اطراف شوفاژ است. در سیستم گرمایش از کف، این معضل به هیچ عنوان وجود ندارد.
سیستم گرمایش از کف، کماستهلاک و درنتیجه کمهزینه است و عموماً شما را از هزینههای تعمیر و نگهداری بینیاز میکند.
گرمای دلپذیری که در تمامی نقاط ساختمان بصورت یکنواخت جریان پیدا میکند، از دیگر مزیتهای سیستم گرمایش از کف است.
اغلب سیستمهای گرمایشی دستوپا گیر هستند و دست خانمهای خانه را در طراحی دکوراسیون میبندند. ضمن اینکه فضایی را نیز در داخل منزل اشغال میکنند. اما سیستم گرمایش از کف به این دلیل که تقریباً هیچ قطعهای به داخل خانه اضافه نمیکند، در این مورد فاقد هر ایراد و مشکلی است.
فومی که در سیستم گرمایش از کف مورداستفاده قرار میگیرد، ساختمان را به لحاظ حرارت و صدا عایق مینماید.
در این سیستم میتوان از منابع مختلفی مثل پکیج، موتورخانه، و حتی انرژی خورشیدی به جهت تأمین منبع گرمایشی استفاده کرد.
از دیگر مزایای سیستم گرمایش از کف میتوان نکات زیر را برشمرد:
در کنار تمام مزایایی که برای سیستم گرمایش از کف برشمردیم، این سیستم معایبی هم دارد که باید برای رعایت انصاف، و کمک به شما در تصمیمگیری بهتر در خصوص سیستم گرمایشی منزل و محل کار خود، این نکات را نیز در ادامه ذکر خواهیم کرد.
این سیستم برای رسیدن به گرمای ایدهآل به ۳۶ ساعت زمان نیاز دارد. به این صورت که سیستم گرمایش از کف هر ساله در ابتدای فصل سرما با دمای ۲۰ درجه سانتیگراد شروع به کار میکند و هر ۱۲ ساعت، تنها میتوان ۵ درجه به دمایش افزود. بدین ترتیب، سیستم در عرض ۳۶ ساعت به دمای ایدهآل (۳۵ درجه سانتیگراد) میرسد. این مدت زمان در سیستم رادیاتوری، ۱۰ ساعت، و در فن کویل، زیر یک ساعت است. البته این طولانی بودن مدت پیش گرمایش در سیستمهای گرمایش از کف دلیل موجهی دارد. دلیل آن این است که با افزایش تدریجی دما، گرمای ناگهانی به کف منزل وارد نشده و دچار شوک حرارتی نمیشود.
پس از اتمام کف سازی، دیگر نمیتوان در کف ساختمان تغییری ایجاد کرد. یا اگر نگوییم تغییر غیرممکن است، بسیار سخت و پرهزینه خواهد بود.
قبل از اجرای گرمایش از کف باید روی لولههای آب، برق، و گاز را به با سیمان هموار کرد تا سیستم گرمایش از کف بتواند به درستی نصب شود. البته این مشکل را میتوان به کمک فوم بتن یا پوکه معدنی حل کرد.
اصلیترین و پایهایترین کاری که برای ایجاد یک سیستم گرمایش از کف باید صورت پذیرد، انجام لولهکشی کف ساختمان است. لولهکشی کف باید بهدرستی و بصورت اصولی انجام پذیرد. بنابراین باید برای انجام این کار از افراد متخصص و مجرب کمک بگیرید تا هم سیستمتان بهینه و کارآمد کار کند و هم در آینده دچار مشکل و خرابی نشود.
برای نصب و راهاندازی سیستم گرمایش از کف، باید نخست مکان مناسب برای نصب کلکتور و سایر تجهیزات را انتخاب کنید. مکانی برای این کار مناسب است که دسترسی مناسبی به سیستم تأمینکننده حرارت داشته باشد.
سپس باید عایقهای کف را نصب کنید. عایقکاری، زیرسازی و فوم کاری از اتلاف انرژی جلوگیری میکند.
اما اجرای لولهکشی اصلیترین قسمت کار است. باید لولههای پنج لایه را به کلکتور وصل نموده و در کف منزل بهطور مجزا پهن کنید. پهن کردن لولهها به دو روش حلزونی و مارپیچی انجام میشود. در روش حلزونی یا دایرهوار، لولهها از طرفین به سمت وسط کشیده شده و سپس از وسط به طرفین بر میگردند و به سمت کلکتور خروجی میروند. و در روش مارپیچ یا ردیفی، لولهها با فاصلههای معین از سمتی به سمت دیگر کشیده شده و در انتها به کلکتور میرسند.
میزان تراکم لولهها و سیمهای حرارتی استفاده شده در این روش باید توسط کارشناسان زبده و متناسب با شرایط آب و هوایی منطقه انتخاب شوند.
و نهایتا در مرحله پایانی، بتنریزی و اجرای کفپوش انجام میشود. در این مرحله، پس از اجرای گرمایش از کف، باید کف محیط را با بتن پوشاند. البته ضخامت بتنها نباید بیشتر از چند سانتیمتر (۲ تا ۴ سانتیمتر) باشد.
سپس کفپوش ساختمان که میتواند پارکت، سرامیک و یا موزاییک باشد را نصب نمود.