امروزه استفاده از دستگاههای تهویه مطبوع همهگیر شده و در هر خانهای میتوان یک دستگاه تهویه مطبوع یافت. دغدغه این روزهای اغلب مردم انتخاب دستگاهی است که نسبت به بقیه دستگاههای روز، علاوه بر کممصرف بودن، کارآمدتر بوده و راندمان بیشتری داشته باشد.
در این بین استفاده از فن کویل، که با عبور هوا از کویل مسی حاوی آب سرد در فصل گرما، و کویل حاوی آب گرم در فصل سرما، سرمایش و گرمایش مطبوع را تأمین میکند یکی از انتخابهایی است که مورد توجه بسیاری از مصرفکنندگان قرار گرفته و ما قصد داریم در این مطلب به بررسی آن بپردازیم.
فن کویل یک دستگاه تهویه مطبوع است که برای تأمین گرمایش و همینطور سرمایش محیطهای مسکونی، تجاری و صنعتی به کار میرود. این دستگاه شامل یک فن دمنده هوا و یک کویل یا مبدل حرارتی برای تبادل گرما و تهویه هوا است که وظیفه تولید هوای مطبوع در محیط را بر عهده دارد. مهمترین کاربرد سیستم فن کویل این است که میتواند درجه حرارت هر محیط را بهطور جداگانه کنترل کند و از انتقال آلودگی بین اتاقها جلوگیری نماید. سیستمهای فن کویل جهت استفاده در ساختمانهای آپارتمانی، ساختمانهای اداری، هتلها و پاساژها مناسب هستند.
اگرچه فن کویل قابلاستفاده در ساختمانهای بیمارستانی است، اما با توجه به اینکه بازده فیلتر هوای آن کم است و همچنین نگهداری و تمیز کردن آنها هم مشکل است؛ بکارگیری فن کویل برای ساختمانهای بیمارستانی توصیه نمیشود.
اجزاء اصلی یک فن کویل شامل موارد زیر است:
فن کویلها عموماً به دو طریق مورداستفاده قرار میگیرند:
فن کویل ممکن است فقط وظیفه سرمایش و گرمایش محیط را بر عهده داشته باشد؛ و وظیفهی تأمین هوای تازه و تهویه هوای محیط به هوا رسان مرکزی سپرده شود تا به کمک کانالهای توزیع، هوا در محیط منتشر شود. در این صورت، ترموستات فن کویل با روشن و خاموش کردن فن، میزان گرما و یا سرمای محیط را تنظیم میکند.
اما در روش دوم، علاوه بر تأمین سرمایش و گرمایش محیط، وظیفه تهویه هوا و تأمین هوای تازه هم بر عهده فن کویل است. در این حالت، فن از طریق دریچهی پشت فن کویل هوای تازه را دریافت کرده و در محل پخش میکند. واضح است که با استفاده از این روش، در هزینههای مربوط به هوا رسان صرفهجویی میشود.
همانطور که از نام فن کویل پیداست، این دستگاه از یک فن و یک کویل تشکیل شده است. کویل معمولاً از لولههای مسی با پرههای آلومینیومی ساخته میشود.
فن کویلها را میتوان ازلحاظ محل نصب، روکار و یا توکار بودن، و از لحاظ سرمایش و گرمایش، تقسیمبندی نمود.
در صورتی که بخواهیم فن کویلها را بر اساس نصب، و روکار و توکار بودن بررسی کنیم، انواع فن کویل را میتوان به این ترتیب دستهبندی کرد:
فنکویلها را میتوان بر اساس نوع سرمایش و گرمایش نیز بررسی و دستهبندی نمود. در این حالت، فن کویلها در دو نوع دو لوله و چهار لوله وجود خواهند داشت که نوع دو لوله آن دارای یک لوله رفت و یک لوله برگشت، و نوع چهار لوله آن دارای دو لوله برای هدایت آب به کویل و دو لوله برای برگشت آب دارد.
فن کویلهای دو لوله در آنواحد تنها میتوانند سرمایش و یا گرمایش محیط را تأمین کنند. این در حالی است که فن کویلهای چهار لوله قادرند بهطور همزمان آب گرم و آب سرد را وارد کویلها کنند. با استفاده از این نوع فنکویلها میتوان بخشی از محیط را خنک و بخش دیگر را گرم کرد. به این فنکویلها، فنکویل کاستی میگویند.
برندهایی که در ادامه فهرست کردهایم، برندهای معتبر درزمینهی تهویه مطبوع هستند:
برای نصب فن کویلها باید به نوع آنها دقت داشته باشید. بهعنوان مثال، فن کویلهای توکار اغلب در ساختمانهای مسکونی استفاده میشوند و درون سقف کاذب تعبیه و نصب میگردند. اما فنکویلهای دیواری و زمینی، همانطور که از اسمشان پیداست، بر روی دیوار و یا بر روی زمین قرار داده میشوند. فن کویلهای چهار طرفه، یکطرفه و کانالی هم درون سقف جاگذاری میشوند.
در هنگام راهاندازی فنکویل باید از یک کارشناس مجرب کمک بگیرید.
برای انتخاب نوع فنکویل ساختمان، علاوه بر توجه به نوع معماری، باید ظرفیت مورد نیاز ساختمان را هم مد نظر قرار داد. مثلاً در مناطق معتدل، به ازای هر مترمربع از فضای مسکونی با ارتفاع سقف ۳ متر، باید ۴۵۰ بیتییو (BTU) بر ساعت ظرفیت سرمایش در نظر گرفت. با تقسیم مقدار ظرفیت برودتی بر ۲۲ یا ۲۵، ظرفیت تقریبی فنکویل موردنیاز ساختمان بر اساس CFM به دست میآید. یک کارشناس بهخوبی میتواند شما را در این زمینه راهنمایی کند.
1 دیدگاه
ممنون