سختی گیر رزینی ونداد تجهیز

سختی گیر

سختی گیر یکی از تجهیزات تأسیساتی ساختمان است که برای جلوگیری از صدمات ناشی  از رسوب املاح در آب در گردش سیستم گرمایش و سرمایش مرکزی و همچنین آب مصرفی بهداشتی استفاده می شود. این وسیله در مناطقی که آب املاح فراوانی دارد، بسیار کاربرد دارد. سختی آب ناشی از املاح کلسیم و منیزیم و به میزان کمتر ناشی از املاح آلومینیوم، روی، منگنز، آهن و غیره است.

دسته بندی آب برحسب سختی آب

سختی کل آب را Total Hardness  می گویند و واحد آن میلی گرم بر لیتر کربنات کلسیم است. این پارامتر که مهمترین پارامتر در محاسبات ظرفیت سختی گیر محسوب می شود، بیانگر میزان غلظت یون های کلسیم و منیزیم موجود در آب می باشد که عامل اصلی رسوب گذاری در تجهیزات می باشد. میزان اندازه گیری سختی آب معمولاً به صورت یک قسمت در میلیون بوده که آن را با PPM نشان می دهند. بر اساس یک دسته بندی، می توان سختی آب را به صورت زیر دسته بندی کرد:

اهمیت سختی آب

مقدار سختی آب، فارغ از اینکه در مصارف صنعتی اهمیت زیادی دارد، از نظر بهداشت عمومی نیز باید مورد توجه قرار گیرد. ایجاد رسوب از این جهت که در دیگ های بخار، برج های خنک کننده، چیلرها، کویل های حرارتی و برودتی به عنوان یک عامل فرسایشی باعث کاهش راندمان و خرابی زودهنگام این دستگاه ها می شود، مسئله بسیار مهمی در نگهداری تأسیسات محسوب می شود.

رزین یونی

ذرات جامدی هستند که می توانند یون های نامطلوب در محلول را با همان مقدار اکی والان از یون های مطلوب با بار الکتریکی مشابه جایگزین کنند. در سال 1870 با انجام  آزمایش های متعددی ثابت شد که بعضی از کانی های طبیعی، به خصوص زئولیت ها واجد توانایی انجام تبادل یون هستند. در واقع  رزین های معدنی (زئولیت) یون های سختی آور آب (کلسیم و منیزیم) را حذف کرده و به جای آن یون سدیم آزاد می کردند و از این رو به زئولیت های سدیمی مشهور شدند که استفاده از آن در تصفیه آب مزایای زیادی داشت چون احتیاج به مواد شیمیایی نبود و اثرات جانبی هم نداشت.

اما زئولیت های سدیمی دارای محدودیت هایی بودند. این زئولیت ها می توانستند  فقط سدیم را جایگزین کلسیم و منیزیم محلول در آب نمایند و آنیون هایی از قبیل سولفات، کلراید و سیلیکات ها بدون تغییر باقی می مانند. واضح است چنین آبی برای صنایع مطلوب نیست. پس از انجام  تحقیقات در اواسط دهه 1930 در هلند زئولیت هایی ساخته شد که به جای سدیم فعال، هیدروژن فعال داشتند. این زئولیت ها که به تعویض کننده های کاتیونی هیدروژنی معروفند، سیلیس نداشته و علاوه بر این قادرند همزمان هم سختی آب را حذف کنند و هم میزان قلیائی بودن آب را کاهش دهند.

ساختمان و نحوه کار سختی گیر رزینی

دستگاه سختی گیر از یک مخزن استوانه ای از ورق فولادی از جنس کربن استیل با عدسی محدب فوقانی و تحتانی (دوبل ) و دو عدد دریچه بازدید تشکیل شده است که سطح داخلی با دو لایه رنگ اپوکسی و سطح خارجی با ضد زنگ و رنگ روغنی پوشیده می شود. هر سختی گیر دارای یک لوله برای ورود آب سرد، یک لوله برای خروج آب نرم و یک لوله برای ورود آب شستشو دهنده می باشد.

روش کاهش سختی آب توسط دستگاه سختی گیر بدین صورت است که آب اولیه (خام) از سمت فوقانی وارد دستگاه شده و به وسیله آب پخش کن های مخصوص به طور یکنواخت بر روی سطح رزین پاشیده  می شود و به صورت ستون های موازی در تمام قسمت های داخلی رزین از بالا به پایین جریان می یابد. در هنگام عبور آب از بین رزین ها، عمل جابجایی  یون های کلسیم و منیزیم با یون سدیم انجام می شود. در نتیجه آب نرم  تر شده و از قسمت تحتانی آب نرم توسط استرنیرهایی که به تعداد مناسب بر روی عدسی دوبل نصب گردیده اند جمع آوری شده و به خارج از دستگاه هدایت می شود.

عمل جدا نمودن املاح کلسیم و منیزیم به کمک رزین های مخصوص انجام می شود که باعث کاهش رسوب آب شده و آب نرم را با هزینه اندک برای مصارف صنعتی، از جمله تغذیه دیگ های بخار  در اختیار می گذارد.

انواع سختی گیر رزینی

سختی گیرها  براساس نحوه کنترل و عملکرد بک واش و احیاء رزین آنها به انواع زیر تقسیم می شوند:

1. دستی: درکنترل دستی تمام مراحل شستشوی معکوس، احیاء و سرویس دستگاه از طریق شیرهای دستی توسط اپراتور انجام می شود و برای ظرفیت های کم ساخته می شود.
2. نیمه اتوماتیک: درکنترل نیمه اتوماتیک اپراتور با قراردادن اهرم شیر در یکی از سه وضعیت شستشوی معکوس، احیاء رزین و یا سرویس دهی، دستگاه را تنظیم می نماید.
3. تمام اتوماتیک: درکنترل تمام اتوماتیک کلیه مراحل فوق توسط شیر اتوماتیک کنترل شده و اپراتور در آن دخالت چندانی ندارد.

در سختی گیر های تمام اتوماتیک کلیه شیرها برقی یا پنوماتیک بوده و لذا کلیه کارهای مربوط به سختی گیر از قبیل باز و بسته کردن شیرهای مختلف به طور اتوماتیک انجام می شود. در سختی گیرهای تمام اتوماتیک وسیله فرمان دهنده یک تایمر است.

نکات فنی در مورد سختی گیر رزینی

• فشار نسبی داخل مخزن بین 1.7 تا 2.5 بار می باشد اگر فشار داخل مخزن کمتر از 1.7 بار باشد، درمکش آب نمک و در آب بندی شیر سولووالو اختلال ایجاد خواهد شد. همچنین در فشارهای بالا ممکن است قطعات شیر صدمه ببیند. در هر حال بهره برداری از شیر سولووالو در فشارهای بالاتر از 2.5 به هیچ وجه توصیه نمی شود.
• سختی آب تصفیه شده خروجی ازسختی گیرها همواره باید با تست کیت کنترل شده و مورد آزمایش قرارگیرد. اگر سختی آب از حد مجاز بیشتر شود، بلافاصله باید نسبت به عمل احیاء کردن رزین اقدام نمود.

محاسبه ظرفیت سختی گیر

هر سختی گیر ظرفیتی دارد که بر اساس فرمول زیر مشخص می شود:

ظرفیت سختی گیر مورد نیاز بر حسب گرین =C 

حجم آب مصرفی برحسب GPM = G

سختی آب برحسب PPM =(سختی مجاز – سختی غیر مجاز) = P

زمان سیکل شستشو =T

C = G × P × T × 60 ÷ 17.1 ظرفیت سختی گیر بر حسب گرین

مشخصات و راهنمای خرید سختی گیر رزینی ونداد تجهیز

جنس سختی گیر رزینی ونداد تجهیز از ورق سیاه st-37  فولاد مبارکه می باشد. ضخامت این سختی گیرها بر اساس فشار کاری دستگاه و ضریب خوردگی  تعیین می گردد. ظرفیت این سختی گیرها معمولاً از 30000 گرین تا 1000000 گرین می باشد.

با توجه به شکل بالا و مشخصات فهرست شده در جدول زیر و بر اساس نیاز و مشورت کارشناسان این امر می توانید سختی گیر مناسب را انتخاب کنید.

در ساخت دستگاه سختی گیر رزینی ونداد تجهیز از بهترین و مرغوب ترین ورق های ایرانی استفاده شده است. فرآیند تولید به این صورت است که قبل از تولید محصول ابتدا کلیه ورق ها از طریق مسئول کنترل کیفی بخش مربوطه بازرسی و بعد از بازرسی اولیه، عملیات جوشکاری قطعات انجام می شود. بعد از اتمام جوشکاری، هر منبع با فشار 6 بار (bar) تست شده و در نهایت بعد از تست با تأیید مسئول کنترل کیفی به دست مشتریان محترم می رسد. نکته ای که در هنگام خرید و سفارش سختی گیر رزینی ونداد تجهیز لازم است در نظر داشته باشید این است حتماً به قطر منبع درخواستی، ابعاد منبع و امکان عبور از درب موتورخانه و فضای متناسب جهت نصب و بهره برداری توجه کافی داشته باشید. در صورتی که قصد خرید سختی گیر دارید، می توانید با مشورت کارشناسان فروش ونداد تجهیز انتخاب بهتری داشته باشید.